تپل باشیم یا نه؟

محیای مامان!وقتی به دنیا اومدی 3کیلو و105گرم بودی.دکتر بیمارستان بهمن آقای عرب حسینی تا دو هفتگیت تو رو دید.اما بعد از اون پیش خانم دکتر نجفی رفتیم.نزدیک چهل روزگیت دکتر وزنت کرد و گفت که 50گرم بیشتر از متوسط سنت هستی.و من باید کمتر شیر بهت بدم!!مامان جون وقتی شنید عصبانی شد و گفت که من نباید به حرف دکتر گوش بدم.در آستانه دو ماهگی تو نازنین  دکتر گفت حدود140 گرم کمتر از متوسط....و من باید شبها بیدارت کنم و بهت شیر بدم!این دفعه دیگه گوش به حرف ایشون ندادم!(با همه احترام خدمت همه دکترای عزیز)گفتم هروقت تو بخوای.... خلاصه این روزا مامانی دائم وای می ایسته رو ترازو!یک بار با تو و یک بار بدون تو.بعدش جمع و تفریق می کنه تا وزن تو دستش بیاد....به نظر مامان مهم نیست چند گرم بالا پایین باشی.مهم سلامت جسم و روح توست.مامان داره سعیش رو میکنه.توکل بر خدا.به قول دکتر محمودی(استاد مامان):سالم باشی!الان که برات مینویسم بوی رنگ تو خونه پر شده ومن نکران تو هستم.آخه دارن واحد بالایی رو رنگ می زنن.قراره خاله رباب بیاد طبقه بالا و همسایمون بشه.مامان خوشحاله.چون هم در کنار هم بهمون خوش میگذره وهم اینکه همسر خاله رباب پزشکه ومن نگرانی های مربوط به سلامتی تو رو در اسرع وقت باهاشون مطرح می کنم!!!!خدا به دادشون برسه!تازه از اول مهر که برم موسسه روزی 2ساعت تو عزیز رو میسپرم به خاله.البته مامان جون هم هست...خدایا به خاطر همه نعمت هات تو رو شکر.وبه خاطر آدم های خوبی که دور و بر ما هستن.قربانت.مامانی.